maandag 17 november 2008

Verjaringstermijnen

Er bestaan op het internet verschillende versies van het begrip "verjaringstermijn". Hier in een nutshell een paar;

Algemene verjaringstermijn: 20 jaar Een rechtsvordering verjaart door verloop van 20 jaren, tenzij de wet anders bepaalt (artikel 3:306 Burgerlijk Wetboek (BW)). Dit wil zeggen dat in beginsel door verloop van 20 jaren de wettelijke verplichting een rechtsvordering na te komen, vervalt. Na deze algemene verjaringstermijn resteert slechts een morele verplichting. Deze is niet afdwingbaar. Deze morele verplichting tot nakoming wordt een natuurlijke verbintenis genoemd. De termijn van verjaring begint op de dag, volgend op die waarop onmiddellijke nakoming kan worden gevorderd, tenzij de wet anders bepaalt.

Verjaringstermijn voor contractuele vorderingen (lees leningen en schulden, in elk geval iets waar je getekent voor hebt): 5 jaar
Naast de algemene verjaringstermijn, heeft de wet voor een aantal rechtsvorderingen de verjaringstermijn ingekort naar vijf jaar. Een vordering die uit een overeenkomst voortvloeit, bijvoorbeeld een geldvordering of een huurvordering, verjaart na vijf jaar (art 3:307 BW). Na verloop van vijf jaren nadat de vordering opeisbaar is geworden, kan betaling niet meer worden afgedwongen (via de rechter). Deze geldvordering blijft dan wel nog bestaan, maar de wederpartij kan dan - juridisch - niets meer ondernemen om betaling hiervan af te dwingen.

Consumentenkoop: 2 jaar Is er sprake van een consumentenkoop, dat wil zeggen een overeenkomst waarbij de koper een particulier is en de verkoper handelt in de uitoefening van beroep of bedrijf, geldt er zelfs een verjaringstermijn van twee jaren (artikel 7:28 BW). Na twee jaren kan de verkoper dan ook geen betaling meer afdwingen.

Bijzondere verjaringstermijnen
Verder kent de wet enkele bijzondere verjaringstermijnen, zoals: Schadevergoeding wegens milieuverontreiniging: 30 jaar Belastingschulden: 5 jaar

In de meeste gevallen gaat het om de termijn van 5 jaar, vooral bij leningen en andere vorderingen. Er is echter nog een proces waar je rekening mee moet houden, en dat is stuiting; stuiting is niets anders daan een aanmaning die gezonden wordt, en daarmee begint het proces weer gewoon van voor af aan, maar niet langer dan 5 jaar.
Echter; men kan alleen stuiten als de schuldenaar daarvan op een correcte manier daar kennis van heeft genomen; dus de brief/ aanmaning goed heeft ontvangen.
Als jij bijvoorbeeld al 6 jaar op een adres woonachtig bent, en de aanmaningen worden naar het laatst bekende, maar verkeerde adres gestuurd, hebben zijn hun huiswerk dus niet goed gedaan, en de vraag is dat dat op dat moment dus geldt voor stuiting. In dat geval is het geen stuiting, en is het groot dat het door de rechter afgewezen wordt, omdat dan door de schuldeiser aangetoond moet worden dat jij als schuldenaar de brief hebt ontvangen middels een aangetekend schrijven, of door middles van een afgesproken regeling binnen de periode.

Er zijn zelfs een aantal zaken geweest die door grotere incassobureaus zijn verloren, terwijl de schulden nog niet waren verjaard; gewoon te lang stilzitten van een schuldeiser is soms al voldoende om ervoor te zorgen dat de vordering afgewezen wordt.

Lindorf besloot na 4 jaar een vordering van Wehkamp te innen en toen gebeurde het volgende:
http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage.aspx?snelzoeken=true&searchtype=ljn&ljn=BD1644&u_ljn=BD1644

Op de volgende pagina meer info over verjaring:
http://www.rijnstad.nl/schulden/verjaring.html

Lees en doe je ding ermee....

dinsdag 11 november 2008

Maak het ze wat lastiger

Bij een aankondiging tot beslaglegging kun je; als je het niet eens bent, zo snel mogelijk in beroep gaan tegen de uitspraak van de rechter; probeer en neem contact op met de deurwaarder die het beslag wil of gaat leggen, en maak een afspraak over een eventuele betalingsregeling. De deurwaarder legt niet graag beslag, omdat het hemzelf teveel werk kost om het te doen. Ze hebben en zien liever gewoon geld, dus zullen ze 9 van de 10 keer accoord met een betalingsregeling. De opdrachtgever interesseerd het nu al niet meer, die wil gewoon zijn geld zien.

Echter soms kan het voorkomen dat een deurwaarder toch niet accoord gaat. Wat kun je dan doen? Tip 1: trek je huis met alle kostbare spullen leeg, en zet het in een opslag voor de dag dat het beslag betekend. De deurwaarder mag maar een keer langskomen om beslag te leggen, en als er geen bezittingen of spullen van waarde zijn, dan rust hem alleen nog beslag op bankrekening, en/of loon. Ook op de bankrekening kan hij maar 1 keer beslag leggen, want banken openen in de regel bij beslaglegging meteen een andere rekening voor je, en de 1e rekening waarop beslag wordt gelegd, wordt geblokkeerd.

ook loonbeslag kan maar 1 keer, en dan houdt het op. Mocht je baas je daarna op straat zetten, dan houdt het voor de deurwaarder ook op. Maar een eventueel aankomend loonbeslag aanspreekbaar op je werk. Vooral het midden en kleinbedrijf vinden het een enorme aanslag om de beslaglegging te verwerken. In de meeste gevallen kun je dan een symbolisch ontslag aanvragen, en verder gewoon handje contantje betaald worden. De enige die daar dan weet van heeft is de belastingdienst.
En dan kan de deurwaarder ook helemaal niets meer, en houdt het pad dan ook voor hem op.....

maandag 10 november 2008

Ff kennismaken

Nou... Een schuld of schulden, incasso en deurwaarders.... Wat doe je daaraan?
Je kan het simpel doen: wachten totdat er een uispraak is, en die lul aan de deur laten komen, en dan een pan hete olie naar zijn kop gooien; een mes tussen zijn ribben steken (wel goed doen hoor!), of de honden op 'm afsturen.
Het kan niet missen; ik haat deurwaarders en incassobureaus, simpelweg omdat het in mijn ogen slangen zijn die profiteren van het leed van anderen, en ze daarbij steeds verder de sloot in trappen. En ze vinden het leuk.
Ik heb de afgelopen jaren gewerkt voor een aantal grote incassobureau's, en deurwaarderskantoren, waaronder Intrum Justitia, het voormalige transfair (nu Lindorff), en nog een aantal deurwaarderskantoren. Het hele systeem is gemaakt om de schuldenaar zoveel mogelijk te laten betalen. Het hele systeem is al jaren verziekt en corrupt. Natuurlijk moet je op tijd je rekeningen betalen, en ervoor zorgen dat je niet in de problemen daardoor komt.
Onderstaand een paar voorbeelden voor het voorkomen van problemen;

Als je er nog geen geld voor heb, koop het niet. Veel mensen laten zich verleiden door het kopen op de pof bij Postorderbedrijven (wehkamp e.d.), en zien vaak de hoge rente over het hoofd.
Mensen sluiten leningen af, maar kunnen eigenlijk het geld niet missen. Het is simpel; probeer te sparen. Stel jezelf een doel voor ogen, en spaar naar het doel toe.
Als je leent, neem een hypotheek om een huis te kopen. Dat is pas een verantwoordelijke lening, mits je niet teveel leent om je woning te kopen.

Let erop dat je verder geen verplichtingen aangaat die eigenlijk je niet aankan. Je vaste maandelijkse kosten zoals je huur etc. etc. gaan voor. Ik verlies hier niet uit het oog het lenen vanwege een noodsituatie; dat kan altijd. Let in die situatie er wel op dat je niet teveel gaat lenen.

Ik ben weggegaan uit die sector, omdat veel mensen (schuldenaren) juist door de instanties die ze moeten helpen om verdere schulden te voorkomen (incassobureaus en deurwaarders), juist verder in het donkere gat van beslagleggingen en ellende worden geduwd. Ik haat deze figuren met een passie die niet met een pen te beschrijven is.

Er is tussen incassobureaus onderling ook een levendige handel in schulden/ vorderingen; er was bij Intrum altijd wel sprake van een "schuldportefeuille" die van een concurrent was overgenomen voor grof geld, met een paar duizend schulden daarbij. Die groep word dan uitgemolken, om zoveel mogelijk meer kosten eruit te krijgen, en dan wordt het restant doorverkocht. Het zijn behoorlijk schimmige praktijken, maar het wordt oogluikend toegestaan.

Meer volgt binnenkort, en ook en inside view van 2 grote incassobureaus met de documentatie;
Intrum justitia, en Lindorff!! Meer volgende week!!